Η εφηβεία είναι μια γέφυρα ανάμεσα στον εαυτό μας παιδί και τον ενήλικο εαυτό μας
Ήδη από τα τελευταία χρόνια του Δημοτικού, το παιδί έχει αρχίσει να αφήνει πίσω του την παιδική ηλικία και να μεταβαίνει στην εφηβεία. Αν και ο ρυθμός ή ο χρόνος μετάβασης μπορεί να διαφέρει, στα χρόνια του Γυμνασίου οι νέοι και οι νέες έχουν στοιχεία παιδικότητας και παράλληλα την εγκαταλείπουν, υποδεχόμενοι τον νέο εαυτό τους.
Η βασική αρχή μέσω της οποίας τους διδάσκουμε είναι ότι «ο κόσμος είναι αληθινός».
Οι έφηβοι βλέπουν τις ανθρώπινες δυνατότητες και αναζητούν τη θέση τους στον κόσμο. Το αίσθημα του ανήκειν μετατρέπεται σε όλο και πιο βαθιά γνώση ότι οι ίδιοι έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ή να καταστρέψουν, ότι έχουν μια επιλογή για το τι θα κάνουν με αυτές τις δυνατότητες. Οι παρορμήσεις της συνείδησης, η κριτική στάση, οι απόψεις των άλλων, οι δικές τους επιθυμίες, εναλλάσσονται με μεγάλη ταχύτητα και κάνουν τα πάντα αβέβαια.
Οι έφηβοι μπορούν ταυτόχρονα, να παρατηρήσουν με αυξανόμενη διαύγεια την ομορφιά της μορφής και της τάξης στη φύση και τον αγώνα για να επιτευχθεί αντίστοιχη ισορροπία στον ανθρώπινο κόσμο. Συνδέονται όλο και πιο συνειδητά με αφηρημένες έννοιες και ιδέες και αναδύεται η διάνοιά τους.
